یك مقاله علمی منتشر كرد؛
چشم انداز تولید واكسن كرونا
به گزارش آتی جو تلاش جهانی در جهت تحقیق و توسعه واكسن در پاسخ به همه گیری كرونا از نظر مقیاس و سرعت بی سابقه است و تعداد زیادی از سازندگان واكسن، برنامه هایی برای شروع آزمایش واكسن در انسان اعلام نمودند.
به گزارش آتی جو به نقل از روزنگار علمی كمیته تحلیل اپیدمیولوژیك كرونا ویروس وزارت بهداشت، مقاله ای به منظور بررسی چشم انداز تهیه واكسن كرونا عرضه و توسط نیچر ریویو انتشار یافته است. در این مقاله آمده است توالی ژنتیكی SARS-CoV-۲، كروناویروس كه سبب COVID-۱۹ می شود در ۱۱ ژانویه ۲۰۲۰ منتشر گردید و سبب ترغیب فعالیتهای جهانی گسترده به منظور تحقیق و توسعه برای تولید واكسن در مقابل این بیماری شد. میزان تاثیر پاندمی COVID-۱۹ بر عوامل انسان دوستانه و اقتصادی، سبب ارزیابی فناوری نسل بعدی تولید واكسن برای سرعت بخشیدن به این امر شده است. نخستین كاندید واكسن COVID-۱۹ در ۱۶ مارس ۲۰۲۰ وارد آزمایش بالینی شد. گروه های متفاوتی همچون global health authorities و CEPI و vaccine developers برای پشتیبانی از تولید واكسن همكاری می كنند. برای تسهیل این تلاش، مرور كلی بر چشم انداز جهانی فعالیت در زمینه واكسن COVID ۱۹ انجام شده است. در ۸ آوریل ۲۰۲۰ تحقیق و توسعه واكسن COVID-۱۹ شامل ۱۱۵ كاندید واكسن بود كه از این میان ۷۸ واكسن بعنوان واكسن فعال تأیید شدند اما ۳۷ مورد تأیید نشدند. از ۷۸ پروژه فعال تأیید شده، ۷۳ مورد در مرحله پیش بالینی و بررسی هستند. واكسن های پیشرفته تر به مرحله بالینی وارد شدند كه شامل موارد زیر است: mRNA-۱۲۷۳ from Moderna Ad۵-nCoV from CanSino Biologicals INO-۴۸۰۰ from Inovio LV-SMENP-DC pathogen-specific aAPC from Shenzhen Geno-Immune Medical Institute تعداد زیادی از سازندگان واكسن، برنامه هایی برای شروع آزمایش واكسن در انسان در سال ۲۰۲۰ اعلام نموده اند. طیف وسیعی از فناوری ها برای تولید واكسن COVID-۱۹ ارزیابی شده اند از جمله، اسیدنوكلئیك (DNA و RNA) پارتیكل های شبیه ویروس، پپتید، viral vector یا (replicating and non-replicating)، پروتئین نوتركیب، ویروس زنده ضعیف شده و ویروس غیرفعال شده. خیلی از این روش ها هم اكنون مبنای واكسن های دارای مجوز نیستند اما تجربه در زمینه هایی مانند اونكولوژی، سازندگان را ترغیب كرده تا از رویكردهای نسل بعدی برای افزایش سرعت، توسعه و تولید، بهره برداری كنند. قابل درك است كه بعضی از بسترهای واكسن، امكان دارد برای زیرگروه های خاصی از جمعیت (مانند سالمندان، كودكان، خانم های آبستن و بیماران با اختلال سیستم ایمنی) مناسب تر باشد. با عنایت به فعالیت شركت ها، سیستم های تولید واكسن مبتنی بر DNA یا mRNA انعطاف پذیری بالایی از نظر دستكاری آنتی ژن و سرعت دارند. در واقع Moderna آزمایش بالینی واكسن مبتنی
بر mRNAخود (mRNA-۱۲۷۳) را فقط ۲ ماه بعد از شناسایی توالی شروع كرد. واكسن های مبتنی بر viral vectors سطح بالایی از بیان پروتئین و پایداری طولانی مدت را نشان داده و پاسخ ایمنی قوی ایجاد می كنند. همینطور واكسن های مجازی بر پایه پروتئین های نوتركیب برای سایر بیماری ها وجود دارند، ازاین رو واكسن های كاندید از این دست می توانند از ظرفیت تولید موجود، در مقیاس بزرگ استفاده كنند. برای برخی از بسترها، «ادجوانت ها» می توانند ایمونوژنیسیتی را افزایش داده و و دوزهای پایینتری را viable كنند، در نتیجه واكسیناسیون بیشتر افراد، بدون ایجاد خطر، امكانپذیر می شود. تابحال حداقل ۱۰ سازنده، برنامه هایی را برای تولید واكسن های «ادجوانت» ضد COVID-۱۹ اعلام نموده اند و سازندگان واكسن Dynavax و Seqirus و GlaxoSmithKine متعهد شده اند «ادجوانت های» تأیید شده (به ترتیب AS۰۳ و MF۵۹ و CpG ۱۰۱۸) را تولید كرده و جهت استفاده با سایر واكسن های كووید ۱۹ تولید شده، در دسترس قرار دهند. اطلاعات عمومی در مورد آنتی ژن (های) ویژه SARS-CoV-۲ مورد استفاده در زمینه تولید واكسن محدود است. اغلب واكسن های كاندید شده كه اطلاعاتشان در دسترس می باشد، با هدف القای خنثی كردن آنتی بادی ها در مقابل پروتئین (spike (S ویروسی عمل كرده و از جذب از راه گیرنده ACE۲ انسانی، جلوگیری می كنند. با این وجود، هنوز مشخص نمی باشد، چگونه اشكال مختلف و/ یا انواع پروتئین S مورد استفاده در واكسن های كاندید شده به یكدیگر یا اپیدمیولوژی ژنومی بیماری مربوط می شود. تجربه تولید واكسن SARS نشان دهنده پتانسیل اثرات تقویت ایمنی آنتی ژن های مختلف است كه موضوعی مورد بحث بوده و می تواند به توسعه واكسن، ارتباط داشته باشد. مشخصات سازندگان واكسن از بین واكسن های فعال تأیید شده، ۵۶ مورد (۷۲ درصد) توسط سازندگان خصوصی/ صنعت ساخته شده اند و ۲۲ مورد باقی مانده (۲۸ درصد) توسط مدیران دانشگاهی، بخش دولتی و سایر سازمان های غیر انتفاعی اداره می گردند. باآنكه برخی از سازندگان بزرگِ چند ملیتیِ واكسن (مانند Pfizer و Sanofi و Janssen و GlaxoSmithKine) درگیر ساخت واكسن كووید ۱۹ شده اند، خیلی از سازندگان اصلی، كوچك بوده و/یا سازندگان با مقیاس بزرگ اما بی تجربه هستند. بنابراین، حصول اطمینان از هماهنگی تولید واكسن و توانایی و ظرفیت تأمین واضح تقاضا، مهم خواهد بود. سازندگان اصلی واكسن فعال COVID-۱۹ در ۱۹ كشور توزیع شده اند كه در مجموع بیشتر از سه چهارم جمعیت جهانی را می سازند. با این وجود، هم اكنون هیچ اطلاعاتی در مورد فعالیت واكسن در آفریقا یا آمریكای لاتین وجود ندارد، باآنكه ظرفیت تولید واكسن و چارچوب های نظارتی در این مناطق وجود دارد. اپیدمیولوژی COVID-۱۹ امكان دارد از نظر جغرافیایی متفاوت باشد و این احتمال وجود دارد كه كنترل مؤثر پاندمی به هماهنگی و درگیری بیشتری در نیمكره جنوبی برای تحقیقات و توسعه واكسن نیاز داشته باشد. چشم انداز تلاش جهانی در جهت تحقیق و توسعه واكسن در پاسخ به بیماری همه گیر COVID-۱۹ از نظر مقیاس و سرعت بی سابقه است. با عنایت به لزوم سرعت، واكسن می تواند در اوایل سال ۲۰۲۱ تحت استفاده اضطراری یا پروتكل های مشابه، موجود باشد. این نشان دهنده یك تغییر اساسی در راه توسعه واكسن سنتی است كه به صورت متوسط بیشتر از ۱۰ سال طول می كشد. حتی در مقایسه با بازه زمانی ۵ ساله شتاب برای تولید نخستین واكسن ابولا، برای ساخت واكسن جدید مراحل توسعه موازی و سازگار، فرآیندهای نظارتی نوآورانه و ارزیابی ظرفیت تولید، ضروری خواهد بود. به منظور ارزیابی اثربخشی واكسن، مدلهای ویژه حیوانات COVID-۱۹ همچون موش های ACE۲-transgenic، همسترها و پستانداران غیر انسانی، تهیه شده اند. هم اكنون هماهنگی و همكاری بین المللی قدرتمندی بین سازندگان واكسن، تنظیم كننده ها، سیاستگذاران، سرمایه گذاران، نهادهای بهداشت عمومی و دولت ها لازم خواهد بود تا اطمینان حاصل شود كه واكسن های نویدبخش مراحل آخر ( promising late-stage vaccine) می توانند در مقادیر كافی تولید شده و به صورت عادلانه در كلیه مناطق صدمه دیده بخصوص مناطق با منابع حداقل توزیع شود.
منبع: آتی جو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب