یافته جدید محققان؛
نانوذرات به کمک پیوند عضو می آیند
به گزارش آتی جو، محققان نشان دادند که با استفاده از نوعی نانوساختارهای میله ای شکل، میتوان عضو منجمد شده برای پیوند را باردیگر گرم کرد.
به گزارش آتی جو به نقل از مهر، این کار با استفاده از میدان مغناطیسی صورت گرفته و باعث می شود تا در پیوند عضو بتوان عضو را مدت طولانی تری نگهداری کرد. این شیوه، یک فرایند دو مرحله ای بوده که در آن با خیال راحت بافت های یخ زده را با استفاده از میله های مغناطیسی نانوساختار گرم می کنند. این شیوه می تواند جایگزین روش های محدود فعلی باشد و پیوند عضو شانس موفقیت بیشتری پیدا کند.
روش استاندارد طلایی برای حفظ اندام ها پیش از پیوند، ذخیره سازی سرد استاتیک است که شامل سرد کردن اندام و حفظ آن در صفر تا ۴ درجه سانتیگراد در محلول و حفظ در همان دما است. با این وجود، این شیوه بسته به نوع اندام، فقط یک پنجره کوتاه برای پیوند فراهم می آورد.
بر خلاف انجماد معمولی، که سبب انتقال مایعات به حالت کریستالی می شود، فرایند شیشه شدگی از یک ماده محافظ استفاده می نماید با کمک آن مایع یخ نزند و در یک حالت آمورف باقی بماند. مشکل اینست که برای پیشگیری از تشکیل کریستال های یخ، گرمایش یکنواخت و سریع ضروری است. محققان دانشگاه های مینسوتا و کالیفرنیا، یک روش دو مرحله ای را با استفاده از نانومیله های مغناطیسی عرضه کرده اند که با استفاده از آن میتوان با خیال راحت و سریع ذوب و بازگرداندن اندام به حالت عاری را انجام داد.
محققان اخیراً نشان دادند که خوشه هایی از نانوذرات اکسید آهن در معرض یک میدان مغناطیسی متناوب، گرمای کافی بوجود می آورد تا به سرعت بافت های حیوانات ذخیره شده در دمای منفی۱۵۰ درجه سانتیگراد، در محلول حاوی یک ماده محافظت کننده و نانوذرات گرم شود.
اما این کار چگونه انجام می شود؟ قرار گرفتن در معرض یک ماده رسانا، مانند اکسید آهن، در یک میدان مغناطیسی که به سرعت تغییر می کند، سبب می شود جریان های گردابی در مواد ایجاد شود. مقاومت در مقابل جریان های گردابی، در سطح مواد متمرکز شده و سبب گرمایش ژول می شود.
در حالی که آزمایش قبلی موفقیت آمیز بود، محققان نگران این بودند که توزیع نانوذرات در بافت ها امکان دارد سبب ایجاد نقاط داغ موضعی شده که منجر به صدمه به بافت و سمیت ناشی از ماده محافظت کننده شود. ازاین رو آنها یک مرحله دوم را به این فرایند اضافه کردند.
محققان از اکسید آهن پوشیده از سیلیکون (Fe۳O۴@SiO۲) و یک ماده محافظت کننده استفاده کردند. بافت در نیتروژن مایع منجمد می شود. آنها از یک میدان مغناطیسی متناوب برای بازگرداندن سریع بافت ها استفاده کردند. اما این دفعه، با نزدیک شدن نمونه ها به نقطه ذوب عامل محافظت کننده، یک میدان مغناطیسی افقی به نمونه اعمال می شود که سبب اثر روی نانوذرات شده و در نهایت با تنظیم مجدد عملکرد آنها، باعث کند شدن تولید گرما می شود.
منبع: atijoo.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب