موفقیت دانشمندان ایرانی در ساخت یک نانوکامپوزیت برای تخریب آلاینده ها
آتی جو: نانوکامپوزیت جدید ساخت دانشمندان ایرانی، نتایج امیدوارکننده ای را در پایین آوردن آلاینده های آلی نشان میدهد.
به گزارش آتی جو به نقل از ایسنا، شیوع بیش از پیش آلاینده های شیمیایی در محیط زیست خصوصاً در اثر کارهای صنعتی، خطرات قابل توجهی را برای اکوسیستم ها و سلامتی انسان به همراه دارد. این آلاینده ها نه فقط برای موجودات آبزی مضر هستند، بلکه بوسیله آلوده کردن آب می توانند برای سلامتی انسان نیز خطرناک باشند.
به نقل از آزونانو، روش های مرسوم تصفیه آب مانند جذب سطحی و اکسیداسیون شیمیایی اغلب به زمان و منابع زیادی نیاز دارند که به افزایش تقاضا برای جایگزین های کارآمدتر منجر می شود. نانوفناوری به عنوان یک زمینه امیدوارکننده ظاهر شده است و راهکارهای نوآورانه ای را با بهره گیری از نانومواد ارائه می دهد که خاصیت های کاتالیستی پیشرفته ای را به نمایش می گذارند.
در این بین، «دی اکسید تیتانیوم»(TiO۲) به سبب قابلیت های فتوکاتالیستی خود به شکل گسترده مورد بررسی قرار گرفته است. زمانی که این ماده با مواد کربنی و نانوذرات نقره ترکیب می شود، اثربخشی آن بطور قابل توجهی بهبود می یابد و سطح فعالیت کاتالیستی آن بیشتر می شود.
گروهی از دانشمندان ایرانی در یک پژوهش جدید، روشی را برای اصلاح محیط بوسیله توسعه یک نانوکامپوزیت ارایه داده اند که با بهره گیری از دی اکسید تیتانیوم و با روش های فرسایش لیزری تولید شده است.
هدف این پژوهش که با همکاری «شاهین الماسی نژاد»، «بابک ژاله»، «الهام دارابی» و «داوود درانیان» از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات و دانشگاه بوعلی سینا انجام شده، ارزیابی اثربخشی نانوکامپوزیت مذکور در تخریب آلاینده های آلی است تا در نهایت به پیشرفت در پایداری زیست محیطی و مدیریت آلودگی کمک نماید.
این پژوهش به بررسی ساخت نانوکامپوزیت «TiO۲/Carbon/ Ag» و کاربرد بالقوه آن در تخریب آلاینده های آلی می پردازد. در روند تهیه نانوکامپوزیت TiO۲/Carbon/ Ag ابتدا ذرات «نقره»(Ag) با تمرکز پرتو لیزر روی یک صفحه از جنس نقره در یک ظرف شیشه ای دربسته تولید می شوند و بعد از ۳۰ دقیقه تابش، پودر نقره خاکستری به دست می آید. سپس این پودر بوسیله فراصوت در آب دیونیزه پراکنده می شود و هم زمان، نانوذرات دی اکسید تیتانیوم نیز در آب پراکنده می شوند.
ذرات نقره با نانوذرات دی اکسید تیتانیوم ترکیب می شوند و بدنبال آن، کربن به دست آمده از لیگنین که بوسیله فرسایش لیزری لیگنین تهیه شده است، اضافه می شود. مخلوط به مدت یک روز برای اطمینان از یکنواختی هم زده می شود و سپس برای تولید نانوکامپوزیت TiO۲/C/Ag خشک می شود.
بررسی نانوکامپوزیت با بهره گیری از روش های گوناگونی همچون «پراش اشعه ایکس»، «میکروسکوپ الکترونی روبشی» و «طیف سنجی رامان» به انجام می رسد تا ایجاد موفقیت آمیز ساختار هیبریدی مورد تایید قرار بگیرد.
نانوکامپوزیت به دست آمده، فعالیت کاتالیستی قابل توجهی را خصوصاً در تخریب آلاینده های آلی مانند «متیلن بلو»(methylene blue) و «سرخ کنگو»(Congo red) نشان میدهد و کاربرد بالقوه آنرا در اصلاح محیط زیست به نمایش می گذارد.
یافته های این پژوهش بر پتانسیل نانوفناوری در غلبه فوری بر چالش های زیست محیطی خصوصاً در عرصه حذف آلاینده ها تاکید می کنند. تحقیقات آینده ممکنست بر بهینه سازی بیشتر پروسه تولید و بررسی پایداری بلندمدت و قابلیت استفاده مجدد نانوکامپوزیت در کاربردهای عملی تمرکز داشته باشند.
این پژوهش بطور کلی اطلاعات ارزشمندی را در حوزه اصلاح زیست محیطی ارائه می دهد و اهمیت توسعه روش های کارآمد و پایدار را برای مدیریت آلودگی برجسته می کند.
این پژوهش در مجله «Materials» به چاپ رسید.
منبع: آتی جو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب