مسیر طولانی از مونتاژ تا نوآوری
آتی جو: مركز همایش های دانشگاه شهید بهشتی امروز میزبان هشتمین كنفرانس بین المللی مدیریت نواوری و فناوری بود، رویدادی كه در یكی از نشست های جانبی آن، كارشناسان به گفتگو درباره موانع فراروی گذر از مرحله مونتاژ و رسیدن به مرحله تولید فناوری در فرآیند توسعه پرداختند.
به گزارش آتی جو به نقل از ایرنا، در نشستی كه عصر چهارشنبه به همت انجمن علمی مدیریت فناوری ایران با عنوان مونتاژ تا نوآوری برگزار شد، صحبت های زیادی در مورد وضعیت توسعه، وضعیت صنایع ایران و نقش نفت در توسعه صنعتی عنوان شد.
در جریان این نشست با حضور دكتر ابراهیم سوزنچی عضو هیات علمی دانشگاه شریف بعنوان دبیر، منوچهر منطقی رئیس انجمن مدیریت فناوری ایران، شهریار طاهرپور سرپرست سازمان گسترش و نوسازی صنایع و همین طور علیرضا كیانی رئیس هیات مدیره گروه صنعتی گلرن، موضوعات متنوع و جنجالی فراوانی از طرف طرفین بحث شد.
پیش از اغاز پنل دكتر سوزنچی ضمن توضیح فرایند رسیدن از مرحله مونتاژ تا فناوری در چارچوب چهار مرحله مونتاژكار، تقلید، تقلید خلاقانه و نهایتا نوآوری، توضیح داد كه خیلی از كشورها در فرایند توسعه در دام درآمد متوسط گیر می كنند، اما كشورهایی كه موفق می شوند از این مرحله عبور كنند فرایند توسعه خودرا ادامه داده و به شكوفایی می رسند.
«آیا می توان با تلفیق نوآوری، صنعت و فناوری امید داشته باشیم كه بنگاه های كشور به بنگاه هایی عظیم بدل شوند؟» این سوال آغازگر سخنان شركت كنندگان در پنل در پاسخ به آن بود.
**محدودیت فراوان در ععین ظرفیت اقتصادی مناسب
ریس هیات مدیره موسسه صنعتی گلرنگ در بخش نخست اظهارات خود انواع كشورهای مختلف در فرایند توسعه را برشمرد و اظهار داشت: در كشور ما با وجود ظرفیت اقتصادی مناسب با محدودیت های فراوانی روبرو می باشیم.
كیانی اضافه كرد: در فرآیند تبدیل از مرحله مونتاژكار تا رسیدن به تولید كننده فناوری و خلاقیت، دو بازیگر اصلی داریم كه یكی دولت و دیگری همان استارتاپ ها، شركت های دانش بنیان، دانشگاه ها، پارك های فناوری و... هستند؛ مشكل ما این است كه تا زمانی كه دولت بخواهد نقش مستقیم داشته باشد كمتر شاهد موفقیت خواهیم بود و به واقع نقش دولت باید غیر مستقیم باشد.
وی با ابراز تردید در كارایی مفاهیمی مانند خودكفایی و مهندسی معكوس، اظهار داشت: خودكفایی در سطح روستا امكان دارد، اما من در سطح كلان با آن مساله دارم؛ در مورد مهندسی معكوس هم معتقدم به مدلول برگشتن به انتهای صف است.
رئییس هیات مدیره موسسه صنعتی گلرنگ اظهار داشت: برای این كه در یك چشم انداز 10 ساله طبق خواست رهبری به نقطه مناسبی برسیم، باید مسیری را طی نماییم كه اساسا مسیر فعلی ما نیست.
«بازیگری كه مقرر است نقش هماهنگی یا واسطه را بازی كند دولت نیست بلكه هولدینگ ها، دلال ها و شركت ها هستند. وقتی به این واسطه ها اجازه ورود دهیم دیگر رانت پیش نمی آید چون محل درآمد آن واسطه یا شركت همان جا است و مجبورند درامد احداث كنند».
كیانی در بخش دوم اظهارات خود اظهار داشت كه وقتی به شركت ها و بروكرها اجازه فعالیت دهیم، آنها دیتابیس تولید می كنند، دیتا بیش هایی كه عملا در مدیریت دولتی بوجود نمی اید.
وی اضافه كرد: هم اكنون حدود ۱۷۰۰ هزار میلیارد تومان نقدینگی در كشور وجود دارد كه از این میزان ۸۷ درصد نقدینگی شبه پول و ۱۳ درصد ان پول نقد، كارت و... است. اگر فردا رابطه ما با همه دنیا هم خوب شد مقرر است با این نقدینگی چكار كنیم؟ اگر یك درصد این نقدینگی یعنی ۱۷ هزار میلیارد تومن وارد بازار شود حداقل تا هفته اینده باید با ۲۰ سلطان سكه برخورد نماییم. این كوه یخ بزرگی است كه هر روز با ضریب فزاینده در حال بزرگ شدن است.
كیانی با بیان این كه ۵ سال دیگر مقرر است با این شرایط چه كار نماییم و این پول باید وارد چرخه تجارت شود، اصرار كرد كه باید اجازه دهیم بروكر ها هم از مردم پول گرفته به سمت تولید كار حركت كنند.
**مانعی به نام ناآشنایی با فناوری
رییس انجمن مدیریت فناوری ایران بعنوان سخنران دوم پنل اظهار داشت كه فضای ایده آل یاد شده رییس هیات مدیره شركت گلرنگ برای فعالیت ها در ایران اماده نیست؛ تنوع صنایع ما نسبت به ۵۰ سال قبل تغییر نكرده و برای خارج شدن كشورمان از تله درامد متوسط كه اشاره شد، ابتدا این باید تغییر كند. همه كشورها چهار مرحله از مونتاژ تا فناوری را كه ابتدا اشاره شد طی كرده اند.
منطقی افزود: اغلب كسانی كه در وزارت صنایع هستند، با مفاهیم فناوری آشنا نیستند.خیلی از وزرا و مدیران سطح بالا هم تخصص و اشنایی مناسب را ندارند. همه صنایع ما بدون استثنا زیانده هستند. وقتی همه ضرر ده هستند هرقدر هم كه دولت پول دهد وضعیت بهتر نمی گردد.
«در كشور ما فقط در بعضی موارد وارد فاز سوم یا چهارم (تقلید خلاقانه و نواوری) شدیم مثلا در حوزه ارایشی- بهداشتی به صورت نسبی در فاز سوم هستیم، بخش دفاعی هم اغلب در فاز سوم است و البته در نقاطی وارد فاز چهارم شدیم با این وجود اساسا می توانیم مدرن سازی نماییم.»
منطقی افزود: من هم می گویم خودكفایی محكوم است، خوداتكایی مطرح است. در مورد مهندسی معكوس هم این روشی است كه سریع می توان به نتیجه رسید و مهندسی معكوس مد نظر ایشان قدیمی است.
**نواوری با پول نفت محقق نمی گردد
طاهرپور سخنران دیگر نشست بود كه ابتدا با اشاره به تاریخچه سازمان نوسازی و گسترش صنایع از سال ۱۳۴۶ تا به امروز از نقش این سازمان بعنوان یكی از بازوهای دولت در احداث و توسعه شركت های دولتی در گذشته دفاع كرد: «سازمان فقط طی 10 سال اول سپس افتتاح ۱۱۰ شركت احداث كرد كه نقش تعیین كننده ای در توسعه كشور داشتند. این روال پس از انقلاب باز ادامه داشت تا با مطرح شدن اصل ۴۴ دولت موظف شد این شركت ها را واگذار كند. بدین سان سازمان گسترش حالا شركت های زیادی زیرمجموعه ندارد البته ۱۴ درصد از ایران خودرو و ۱۷ درصد از سایپا هنوز در اختیار ماست اما نقشی نداریم».
او در بخش دیگری از صحبت هایش در اشاره به شرایط نوآوری اظهار داشت كه كشوری نفت خیز هستیم. نفت هم درامد ارزانی برای ما بوده و این سفره تا وقتی كه هست یك عده باید دور آن باشند. دولت زمانی می تواند خدمتگذار باشد كه دستش به واسطه درامدهای مالیاتی و.. به سمت ملت دراز باشد.
«تا وقتی پول مفت هست این بحث های نواوری خیلی جدی گرفته نمی گردد. شاید شرایط فعلی تحریم ها را اگر درست مدیریت شود، بتوان به فرصت بدل كرد.'
علمی*م.ج*2017
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب