شاید راه شیری با آندرومدا برخورد نکند!
به گزارش آتی جو، تحقیقات جدید ستاره شناسان می گوید این احتمال وجود دارد که کهکشان راه شیری برخلاف تصور با کهکشان آندرومدا برخورد نکند.
به گزارش آتی جو به نقل از ایسنا، ستاره شناسان مدت هاست که ادغام کهکشان میزبان ما یعنی کهکشان راه شیری با کهکشان همسایه مان به نام آندرومدا طی ۵ میلیارد سال آینده را اجتناب ناپذیر می دانند. با این وجود، یک شبیه سازی جدید نشان داده است که احتمال وقوع این برخورد امکان دارد کاهش پیدا کند و حداقل تا ۱۰ میلیارد سال آینده رخ ندهد.
ماناسوی لینگام، اختر زیست شناس مؤسسه فناوری فلوریدا که در این مطالعه جدید نقشی نداشته است، اظهار داشت: من فکر می کنم که از احتمال روایت رایج کم شده است، اما منتفی نشده است.
کهکشان آندرومدا یا «مسیه ۳۱» در فاصله ۲.۵ میلیون سال نوری از سیاره ما، نزدیکترین کهکشان بزرگ به کهکشان راه شیری است. اخترشناسان با مطالعه حرکت آندرومدا از راه نشانه هایی گویا از نوری که از آن منتشر می شود، برای نخستین بار در سال ۱۹۱۲ پیشبینی کردند که این کهکشان در راه برخورد با کهکشان راه شیری خودمان قرار دارد و با سرعت ۱۱۰ کیلومتر در ثانیه درحال نزدیکی به آن است.
مطالعات بعدی تضمین نمود که این دو کهکشان با هم برخورد خواهند کرد و در یک رقص کیهانی در هم ادغام خواهند شد و در نهایت به یک کهکشان بیضوی منفرد که میلکومدا(Milkomeda) نامیده می شود، تبدیل می شوند.
بر مبنای مطالعه جدیدی که توسط تیل ساوالا، ستاره شناس دانشگاه هلسینکی فنلاند رهبری شده است؛ چنین ادغام هایی بین ۶ تا ۱۰ میلیارد سال پیش یک نمایش رایج بود و چشم انداز کهکشانی کنونی جهان ما را شکل داده است. در حالیکه کهکشان خودمان بقایایی از سوانح گذشته را با خود دارد، اما سرنوشت آنرا با قطعیت نمی توان پیش بینی نمود، چونکه سنجش موقعیت ها، حرکات و جرم های دو کهکشان حتی با آخرین و دقیق ترین داده های رصدی هم به دقت قابل اندازه گیری نیست.
علاوه بر این، آثار قبلی به صورت کامل تأثیرات گرانشی کهکشان های کوچکتر نزدیک را که بر مدار راه شیری-آندرومدا تاثیر می گذارند و امکان دارد به اندازه ای قوی باشند که دو کهکشان را از مسیر برخوردشان دور کنند، در نظر نگرفته است.
محققان می گویند این عدم قطعیت ها جایی برای نتایج بشدت متفاوت و احتمال ۵۰ درصد عدم برخورد بین دو کهکشان باقی می گذارد. ازاین رو اعلامیه های مرگ قریب الوقوع کهکشان ما بسیار اغراق آمیز به نظر می آید.
ساوالا و همکارانش با استفاده از مشاهدات اخیر جمع آوری شده از کهکشان های مجاور توسط تلسکوپ های فضایی گایا و هابل، سناریوهای احتمالی ادغام این گروه محلی را شبیه سازی کردند که راه شیری و آندرومدا همراه با چند کهکشان دیگر در آن قرار دارند.
وقتی شبیه سازی ها شامل کهکشان مثلث(M۳۳) شد که عظیم ترین عضو بعدی همسایگی کهکشانی ماست، شانس ادغام افزایش پیدا کرد. با این وجود، محققان زمانیکه شبیه سازی مدار ابر ماژلانی بزرگ را که عمود بر مداری است که دو کهکشان سرنوشت ساز را به هم متصل می کند، ترکیب کردند، احتمال ادغام در ۱۰ میلیارد سال آینده کمتر شد.
لینگام اظهار داشت: اگر ادغامی صورت نگیرد، این دو کهکشان از کنار یکدیگر خواهند گذشت. بسته به این که فاصله میان آنها چقدر باشد، امکان دارد بعضی از مناطق بیرونی هر کهکشان مبتلا به اختلال شده و به فضا پرتاب شوند.
این مطالعه جدید هنوز ۵۰ درصد احتمال برخورد را می دهد، اما لینگام تاکید می کند که این احتمال ناچیز نیست. او می گوید حتی در یک برخورد تمام عیار، تأثیرات مستقیم روی هر منظومه سیاره ای منفرد مانند منظومه ما باید اندک باشد، اما باید اظهار داشت که در این مرحله چیزهای زیادی ناشناخته باقی مانده است.
داده های آینده از مأموریت گایا که بهترین نقشه های کهکشان راه شیری را تا به امروز بوجود آورده است، تخمین های حرکت و جرم بهتری را برای کهکشان ما عرضه خواهد نمود. این داده ها می توانند به اخترشناسان کمک کنند تا مشخص کنند کدام یک از کهکشان های همسایه تاثیر غالب بر ادغام احتمالی دارند.
ستاره شناسان پیشبینی کرده اند که اگر این دو کهکشان میلیاردها سال بعد به هم برخورد کنند، منظومه شمسی ما به یکی از بازوهای بیرونی کهکشان تازه ادغام شده پرتاب خواهد شد. ستارگانی که به فضا منجنیق می شوند، دنباله هایی تماشایی را از خود به جا می گذارند، در حالیکه گاز و غبار فشرده شده در ابرها، فوران های تشکیل ستاره را به راه می اندازند.
ستاره شناسان می گویند این دو کهکشان با عنایت به فضای خالی در بیشتر قسمت ها با هرج و مرج کمی به هم می پیوندند.
تا آن زمان بشریت مدتهاست که از بین رفته است و زندگی دیگر حداقل روی زمین وجود نخواهد داشت.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب