توسعه جنگل های حرا طرحی که کسی به آن روی خوش نشان نداد!
به گزارش آتی جو، معاون پژوهشی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی ضمن اشاره به ظرفیت ها و پتانسیل های خلیج فارس و دریای عمان برای بهره برداری در حوزه های مختلف، اظهار داشت: توسعه جنگل های حرا یکی از این ظرفیت ها است که هیچ سازمانی از توسعه این جنگلها استقبال نکرد و این در شرایطی است که کشوری مانند بنگلادش با توسعه این گونه گیاهی آبزی مبادرت به کاهش ورود خاک های حاصلخیز به دریا از راه سیلاب های عظیم خود کرده است.
به گزارش آتی جو به نقل از ایسنا، علی مهدی نیا در نشست خبری ضمن اشاره به مزایای دستیابی کشور به داده های خلیج فارس و دریای عمان در چارچوب اطلس داده ها، اظهار داشت: در آخرین نشست کنوانسیون راپمی که در سال ۹۷ برگزار شد، نماینده ایران زمانیکه صحبت از پارامترهای قلیایی دریایی می کرد، برای همکاران دانشگاهی در کشور عربستان ملموس نبود. پارامترهای قلیایی در ارتباط با اسیدی شدن دریاها است که سلامت موجودات دارای اسکلت های آهکی در دریاها به این پارامتر بسیار وابسته است، ضمن این که یکی از پارامترهای تغییر اقلیمی به حساب می آید.
وی افزود: تغییرات میزان تولید دی اکسید کربن بر میزان اسیدی شدن دریاها تأثیر می گذارد و تغییر یک دهم PH آب دریاها تأثیر زیادی بر موجودات دریایی مانند مرجان ها که دارای اسکلت آهکی هستند و همینطور تخم لاک پشت ها که سبب نازک شدن تخم این موجودات و در نهایت انقراض آنها می شود، دارد.
مهدی نیا با اشاره به اینکه روند اسیدی شدن آب دریاها همینطور زنجیره غذایی آبزیان را تحت تأثیر قرار می دهد، افزود: ما داده های این چنین پارامترهایی را سالانه با شناور پژوهشگاه دریافت می کردیم و خوشبختانه با اطلسی که انتشار یافت، ایران دست پر دارد تا بتواند حداقل در قسمت های ایرانی خلیج فارس، تحقیقات خویش را ادامه دهد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا این اطلس به تایید و استناد کشورهای منطقه رسیده است، جواب منفی اعلام نمود و اظهار داشت: چون این کشورها از وجود اطلس آگاه نبودند و چند ماهی است که اطلاعات آن انتشار یافته است و کشورهای حوزه عربی می توانند به صورت طبقه بندی شده به این داده ها دسترسی پیدا کنند.
معاون پژوهشی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی ضمن اشاره به کاربردهای داده های این اطلس، اظهار نمود: بعنوان نمونه در حوزه آلودگی نفتی وقتی ادعا می شود که سواحل یک کشوری دارای آلودگی نفتی بیشتر است، دارای بار حقوقی است و باید مشخص شود که این آلودگی نفتی در ارتباط با قطر، امارات و یا سایر کشورها است و بر مبنای «اثر انگشت» (Finger Print) نفت، منبع آلودگی را تشخیص داد و بعدها ادعای خسارت زیست محیط در مجامع حقوقی عرضه کرد و در صورت اثبات، ارقام بالایی بعنوان جریمه دریافت شود.
به نقل از ایشان، ازاین رو اطلاعات این حوزه با ملاحظات خاصی منتشر می شود.
وی با اشاره به اینکه داده های زیست محیطی هم از این جنبه اهمیت زیادی دارند، تصریح کرد: فقر اکسیژن از دیگر معضلات محیط های دریایی است که در مطالعاتی که ما انجام دادیم، برای بار اول بار میزان اکسیژن آب را مشخص کردیم. این پارامتر تأثیر زیادی بر منابع شیلاتی بر جای می گذارد، بخصوص وقتی لایه های فقر اکسیژن به سطح می رسد و ماهیانی را که در آن منطقه حیات دارند، به مخاطره می اندازد.
معاون پژوهشی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی یکی از عوامل مؤثر در کاهش اکسیژن را عامل دما عنوان نمود.
مهدی نیا افزود: پارامترهایی که در حوضه های آبریز مورد مطالعه قرار می گیرد، بخشی از آن در ارتباط با مطالعات علمی و خروجی های آن می شود و بخش دیگر آن در ارتباط با حوزه سیاستگذاری است. در خلیج فارس پدیده فقر اکسیژن وجود دارد که درحال گسترش است، بطور قطع با ذخایر شیلاتی ضعیف تری رو به رو خواهیم شد و این مسئله بر روی امنیت غذایی ما اثرگذار است.
وی تصریح کرد: ازاین رو کشوری مانند قطر، هم اکنون روی گونه «گاوهای دریایی» مطالعاتی را شروع کرده است. این کشور درصدد است که منطقه حاشیه خویش را منطقه حفاظت شده معرفی نماید. چنین ظرفیت هایی هم در کشور ما وجود دارد، نمونه آن «جنگل های حرا» است.
معاون پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی تصریح کرد: نگرش عامیانه امکان دارد گسترش جنگل های حرا را توجیه ناپذیر کند، در حالیکه طبق جلسه ای که با مشاور وزیر علوم قطر داشتیم، اعلام گردید که این کشور حاشیه سرزمینی خویش را به کشت حرا مختص کرده است و این در شرایطی است که سال قبل مکاتبات گوناگونی داشتیم و اعلام کردیم حاضریم یک میلیارد اصله درخت حرا در حاشیه ساحلی ایران بکاریم و ذخیره گاه های توسعه این جنگل را هم مشخص کردیم، اما اراده ای که باید می بود و به ترویج آن طرح کمک می کرد، به وجود نیامد.
مهدی نیا اجرای این طرح را با مشارکت مردمی عنوان نمود و اضافه کرد: در حوزه کشت مانگروها متولی خاصی نداریم و بیشتر سازمان جنگلها و مراتع و حفاظت محیط زیست مسؤول آنها هستند و این سازمان هم پروتکلهای محدودکننده دارد و مکاتبات اداری که در این عرصه صورت می گیرد، کسی به آنها روی خودش نشان نمی دهد.
به قول وی بزرگترین کشوری که در کشت مانگروها تلاش می کند، بنگلادش است، این کشور از کاشت مانگروها برای حفظ ذخایر خاکی خود استفاده می کند؛ چون که در این کشور، سیلاب های مهیب خاک حاصلخیز آنرا وارد دریا می کند و مسؤولان این کشور با توسعه جنگل های حرا به میزان زیادی مانع از فرسایش خاک شده اند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب